Anasayfa
HERKONU KAPI*
İletişim
Sohbet Odası
Sesli Şiirler
Arama
Giriş yap
Kayıt Ol
Yasaklanma Sebebi
Sevdiğim Sözler
Site Puanı : 
Rep Puanı : 
İngiltere'de nüfusun yüzde 31’i yalnız yaşıyor. Yalnızlığı seçenler ve kendi haline bırakılmaktan mutlu olanlar için bir sorun yok. Fakat bazıları için yalnız kalmak; endişe, mutsuzluk ve depresyon gibi duyguları beraberinde getiriyor. Geçtiğimiz ay İngiliz Psikoloji Derneği’ne sunulan bir araştırma sonucuna göre; ‘yalnız yaşamak’ yada ‘yalnız hissetmek’ kalp hastalıklarına yol açabilir.
Bazıları yalnız hayatları içinde rahat gürünüyorlar; 28 yaşındaki İngiliz denizci Ellen MacArthur, geçtiğimiz yıl nisan ayından şubat ayına kadar tam 71 gün denizde tamamen yalnız kaldı. Kendi başına vakit geçirmekten memnun olanlara bir örnek olan Ellen, yatla dünyanın çevresini tek başına en kısa sürede tamamlama rekorunu kırmak amacıyla kendi isteğiyle yalnızlığı seçmişti. Yalnızlığı seçmedikleri halde kendi haline bırakılanlar, kalp hastalıklarına yakalanma riski taşıyorlar.
Londra Üniversitesi’nden Profesör Andrew Steptoe öncülüğünde yapılan, deneklerin fiziksel açıdan sağlıkları ve sosyal hayatlarını inceleyen araştırma üç yıl sürmüş. Araştırma sonuçlarına göre; sosyal yalnızlık, kan basıncı ve vücudun biyolojik gidişatında değişikliklere yol açıyor. Bu değişikliklerde kalp hastalıkları riskini arttırmanın yanısıra vakitsiz ölüme sebep oluyor.
Araştırma sırasında sosyal yalnızlık üç halde tanımlanıyor; yalnız yaşayan, ayda bir defadan daha az arkadaşları ya da akrabalarıyla görüşen, e-mail veya telefon yoluyla irtibat kuranlar. Bu üç yoldan en az ikisine girenler sosyal açılan yalnız kabul ediliyor.
Daha önce yapılan benzer bir araştırma sonuçları, küçük bir sosyal grup üyesi olan bireyin ya da hiçbir sosyal grubu olmayanların, kalp hastalığı riskine daha yatkın olduğuna dair deliller ortaya koymuş. Son çalışmada, bu delillerden yola çıkılarak, denekler izlenmiş.
Yalnız yaşayan deneklerin stresle karşılaştıklarında vücutlarındaki kolestrol oranının arttığı, kan basıncının yükseldiği, stres hormonu kotisol seviyesinin hızlı bir şekilde yükseldiği gözlenmiş. Profesör Steptoe, bu durumun rutin hale gelmesinin kalp hastalıklarına yol açan kalıcı biyolojik değişime sebep olabileceğini söylüyor.
Hatta sadece üç yıl yalnız yaşayan deneklerin, araştırma süresi tamamlandığında kan basınçlarında üç yıl öncesine oranla bir değişim gözlenmiş. Steptoe, ‘Birlikte eğlenip gülecek, sorunlarını paylaşacak, konuşacak biri olmayanlar, stresli durumlarla daha zor başa çıkıyorlar. Sosyal açıdan yalnız bireyler, strese karşı daha korunmasız, savunmasız, zayıf hissediyorlar’ diyor.
Sosyal yalnızlık ile yalnız olmak arasındaki farkın önemine dikkat çeken profesör Steptoe, ‘Sosyal açıdan yalnız olan birinin yalnızlık hissetmesi gerekmiyor, çünkü sosyal yalnızlık, nesnel bir ölçüm. Yalnızlık hissi ise zihinsel bir durum. Kendi kendine olmaktan huzurlu olan ve yalnız kalmaktan mutsuzluk hissetmeyen biri için kalp hastalığı riski sözkonusu değil. Aslında bazıları için kendi başlarına geçirdikleri zaman faydalı olabilir’ diyor.
Yalnız ve sosyal olarak yalnız hissedenlerin çoğu kendi başına yaşayan bekar erkekler. Yalnız olunca daha fazla sigara ve içkinin yanısıra daha az sağlıklı beslenmeleri buna ana neden olarak gösteriliyor.
Yalnız hissetmek için yalnız olmak da gerekmiyor. Geniş çevresi olanlar için de sosyal yalnızlık yaşamak mümkün; bulunduğu toplumun üyeleriyle ortak bir yönü olmayan ya da çevresi kalabalık olup da kimseyle bağlantısı olmayanlar da kalabalık içinde mutsuzluk hissettikleri sürece yalnızlar grubuna giriyorlar.
Yalnızlık hissi, bireyin kendini nasıl gördüğüne de bağlı. Yanlızlık güçlendirici olabilir, ayrıca yaratıcılığı arttırmadaki bağı da biliniyor. Eğer birey daha sosyal olmak istiyor ve dışlanmış hissediyorsa ya da parçası olmak istediği gruba uyum sağlayamıyorsa bu stres yaratabilir. Ya da arkadaş edinme ve sosyal olma eksikliği var demektir.
Bazıları yalnız olmaktan çok korkuyorlar hatta yalnız kalmamak için ellerinden geleni yapıyorlar. Aslında içsel sahip olunanları geliştirip, sakin zamanlar, stresli vakitler yerine üretken ve keyifli zamanlara dönüştürülebilir.
Açık görüşlü olmanın ve ileriye bakmanın önemini vurgulayan Profesör Andrew Steptoe, ‘Bir çok kişi işle meşgul yoğun yaşarken, arkadaşlarına gereken vakti ayırmıyor. Yaşlanıp emekli olunca ve çocuklarda evi terkedince yalnız hissediyorlar. Oysa arkadaşlar ileri yaşlar için birer sosyal yatırımdır’ diyor.
Birey bilinci gelişip, materyalizmin öne geçtiği, medeniyetine gıpta ettiğimiz gelişmiş toplumların özenilmeyecek yanlarından biri, yanlızlık duygusu. Ekonomik yatırımlar yerinde fakat sosyal yatırım unutulmuş.
Bazıları yalnız hayatları içinde rahat gürünüyorlar; 28 yaşındaki İngiliz denizci Ellen MacArthur, geçtiğimiz yıl nisan ayından şubat ayına kadar tam 71 gün denizde tamamen yalnız kaldı. Kendi başına vakit geçirmekten memnun olanlara bir örnek olan Ellen, yatla dünyanın çevresini tek başına en kısa sürede tamamlama rekorunu kırmak amacıyla kendi isteğiyle yalnızlığı seçmişti. Yalnızlığı seçmedikleri halde kendi haline bırakılanlar, kalp hastalıklarına yakalanma riski taşıyorlar.
Londra Üniversitesi’nden Profesör Andrew Steptoe öncülüğünde yapılan, deneklerin fiziksel açıdan sağlıkları ve sosyal hayatlarını inceleyen araştırma üç yıl sürmüş. Araştırma sonuçlarına göre; sosyal yalnızlık, kan basıncı ve vücudun biyolojik gidişatında değişikliklere yol açıyor. Bu değişikliklerde kalp hastalıkları riskini arttırmanın yanısıra vakitsiz ölüme sebep oluyor.
Araştırma sırasında sosyal yalnızlık üç halde tanımlanıyor; yalnız yaşayan, ayda bir defadan daha az arkadaşları ya da akrabalarıyla görüşen, e-mail veya telefon yoluyla irtibat kuranlar. Bu üç yoldan en az ikisine girenler sosyal açılan yalnız kabul ediliyor.
Daha önce yapılan benzer bir araştırma sonuçları, küçük bir sosyal grup üyesi olan bireyin ya da hiçbir sosyal grubu olmayanların, kalp hastalığı riskine daha yatkın olduğuna dair deliller ortaya koymuş. Son çalışmada, bu delillerden yola çıkılarak, denekler izlenmiş.
Yalnız yaşayan deneklerin stresle karşılaştıklarında vücutlarındaki kolestrol oranının arttığı, kan basıncının yükseldiği, stres hormonu kotisol seviyesinin hızlı bir şekilde yükseldiği gözlenmiş. Profesör Steptoe, bu durumun rutin hale gelmesinin kalp hastalıklarına yol açan kalıcı biyolojik değişime sebep olabileceğini söylüyor.
Hatta sadece üç yıl yalnız yaşayan deneklerin, araştırma süresi tamamlandığında kan basınçlarında üç yıl öncesine oranla bir değişim gözlenmiş. Steptoe, ‘Birlikte eğlenip gülecek, sorunlarını paylaşacak, konuşacak biri olmayanlar, stresli durumlarla daha zor başa çıkıyorlar. Sosyal açıdan yalnız bireyler, strese karşı daha korunmasız, savunmasız, zayıf hissediyorlar’ diyor.
Sosyal yalnızlık ile yalnız olmak arasındaki farkın önemine dikkat çeken profesör Steptoe, ‘Sosyal açıdan yalnız olan birinin yalnızlık hissetmesi gerekmiyor, çünkü sosyal yalnızlık, nesnel bir ölçüm. Yalnızlık hissi ise zihinsel bir durum. Kendi kendine olmaktan huzurlu olan ve yalnız kalmaktan mutsuzluk hissetmeyen biri için kalp hastalığı riski sözkonusu değil. Aslında bazıları için kendi başlarına geçirdikleri zaman faydalı olabilir’ diyor.
Yalnız ve sosyal olarak yalnız hissedenlerin çoğu kendi başına yaşayan bekar erkekler. Yalnız olunca daha fazla sigara ve içkinin yanısıra daha az sağlıklı beslenmeleri buna ana neden olarak gösteriliyor.
Yalnız hissetmek için yalnız olmak da gerekmiyor. Geniş çevresi olanlar için de sosyal yalnızlık yaşamak mümkün; bulunduğu toplumun üyeleriyle ortak bir yönü olmayan ya da çevresi kalabalık olup da kimseyle bağlantısı olmayanlar da kalabalık içinde mutsuzluk hissettikleri sürece yalnızlar grubuna giriyorlar.
Yalnızlık hissi, bireyin kendini nasıl gördüğüne de bağlı. Yanlızlık güçlendirici olabilir, ayrıca yaratıcılığı arttırmadaki bağı da biliniyor. Eğer birey daha sosyal olmak istiyor ve dışlanmış hissediyorsa ya da parçası olmak istediği gruba uyum sağlayamıyorsa bu stres yaratabilir. Ya da arkadaş edinme ve sosyal olma eksikliği var demektir.
Bazıları yalnız olmaktan çok korkuyorlar hatta yalnız kalmamak için ellerinden geleni yapıyorlar. Aslında içsel sahip olunanları geliştirip, sakin zamanlar, stresli vakitler yerine üretken ve keyifli zamanlara dönüştürülebilir.
Açık görüşlü olmanın ve ileriye bakmanın önemini vurgulayan Profesör Andrew Steptoe, ‘Bir çok kişi işle meşgul yoğun yaşarken, arkadaşlarına gereken vakti ayırmıyor. Yaşlanıp emekli olunca ve çocuklarda evi terkedince yalnız hissediyorlar. Oysa arkadaşlar ileri yaşlar için birer sosyal yatırımdır’ diyor.
Birey bilinci gelişip, materyalizmin öne geçtiği, medeniyetine gıpta ettiğimiz gelişmiş toplumların özenilmeyecek yanlarından biri, yanlızlık duygusu. Ekonomik yatırımlar yerinde fakat sosyal yatırım unutulmuş.
Resim
