hangi masalda olmak istersiniz?

acaba bir fırsat olsaydi hangi masalda olmak isterdiniz?
kırmızı basliklı kız
pamuk prenses ve yedi cüceler
keloglan
fareli köyün kavalcisi
ali baba ve kırk haramiler
cizmeli kedi
sinderella
kursun asker
kibritci kız

Sinderella olmak isterdim. Nedeni ise, o kadar güclüklerden sonra ferahlaga cikmak güzel birsey...

Sinderella
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde uzak
ülkelerin birinde, bir kral varmış. Bu kralın çok
sevdiği bir karısı ve Sinderella adında dünyalar
güzeli bir kızı varmış. Sinderella, güzel
olduğu kadar iyi kalpliymiş de. Kralın ve
Sinderella’nın mutluluğu kraliçenin ölümüyle bozulmuş. Kral
bir süre sonra yeniden evlenmiş. Yeni karısı ise oldukça kıskanç,
kötü kalpli bir kadınmış. Kralın yeni karısından da iki
kızı olmuş. Zamanla kızlar büyümüşler.
Kızlar, Sinderella’yı hiç sevmiyor, her fırsatta onu azarlıyor,
aralarına almak istemiyorlarmış. Günler bu şekilde Sinderella
için mutsuzlukla geçiyormuş. Kralın da bir süre sonra
ölmesi, Sinderella’yı tamamen mutsuz ve çaresiz yapmış.
Artık üvey annesi ve kızkardeşleri, iyiden iyiye Sinderella’ya
kötü davranıp onu bir hizmetçi gibi kullanmaya başlamışlar.
Sinderella’nın durup dinlenmesine fırsat vermiyor,
“Çabuk ol sallanma, bulaşıkları yıka, yerleri sil, çamaşırları
yıka” diyerek onu sürekli çalıştırıyorlarmış. Kendileri
ise günlerini eğlencelerde, balolarda geçiriyorlarmış. Saraydaki
tüm hizmetçileri kovarak bütün işleri Sinderella’ya
yaptırmaya başlamışlar.
Bu çalışmasına karşılık ona doğru dürüst yiyecek bile
vermiyorlar, acıktığında bir parça kuru ekmek bir bardak
su veriyorlar, kendileri ise en güzel yiyecekleri yiyorlarmış.
Sinderella’nın üzerinde giysi olarak da paçavralardan başka
birşey yokmuş.
29
Kızkardeşlerinin ve üvey annesinin giysileri ise ipektenmiş.
Günlerden bir gün komşu ülkenin prensi sarayında bir
balo düzenlemeye karar vermiş. Bunun için çevre ülkelere
haberciler göndererek davette bulunmuş. Bu davet Sinderella’nın
üvey annesine de ulaşmış.
Üvey annesi hemen balo hazırlıklarına başlayıp, kendisine
ve kızlarına altın işlemeli giysiler
hazırlatmış.
Sinderella da bu baloya
gitmek için üvey annesinden izin
istemiş. Sinderella’nın bu isteği
üzerine üvey annesi ve kız
kardeşleri, kahkahalarla gülmüşler.
“Bu üzerindeki paçavralarla
mı baloya gideceksin.
Bizi orada herkese rezil etmek
mi istiyorsun?” diye alay
etmişler.
Sinderella, kız kardeşlerinin
eski giysilerini giyip, baloya
gidebileceğini söylediyse de,
onu tersleyerek, “Bu kadar iş
dururken senin baloya gidip,
eğlenmene müsade edemeyiz”
demişler.
Baloyu düzenleyen prensin niyeti ise baloya gelen genç
kızlardan beğendiği birisiyle evlenip, onu kendisine prenses
yapmakmış. Heyecanla balo gününü bekliyormuş.
Derken balonun verildiği gün gelip çatmış. Saray, ülke
içinden ve dışından gelen davetlilerle dolup taşmış.
30
Sinderella’nın üvey annesi ve kız kardeşleri de baloya
gitmişler. Sinderella evde yalnız kalınca balodaki insanları
düşünerek ağlamaya başlamış. Bir yandan yerleri süpürürken
bir yanda da “Ne olurdu sanki, ben de baloya gidip,
eğlenebilseydim” diye üzülüyormuş.
Sinderella’nın sesini o ülkenin
iyilik perisi işitmiş. Merak edip
Sinderella’nın yanına gelmiş.
- Neden mutsuzsun Sinderella?
Senin gibi iyi kalpli bir
kızın böyle mutsuz olmasının sebebi
nedir? Diye sormuş.
Sinderella:
- Komşu ülkenin prensi bir balo düzenledi. Kardeşlerim
ve annem o balodalar. Fakat beni götürmek istemediler.
Üstelik benimle alay ettiler. Kalbimi kırdılar, demiş.
İyilik perisi:
- Sana yardımcı olacağım. Bana hemen büyükçe bir
balkabağı ve bir düzine fare bul getir, demiş.
Sinderella perinin bu isteğine bir anlam verememiş ama
hemen gidip bahçeden büyükçe bir kabak kesmiş, kabaklarla
beslenen farelerden de bir düzine yakalayıp
periye götürmüş.
Peri sihirli değneğiyle balkabağına
dokunuverince, balkabağı altından bir
arabaya dönüşmüş. Farelere dokununca
ise, fareler çok bakımlı atlara ve
arabacıya dönüşüvermiş.
Sinderella bu olanların şaşkınlığı
içerisinde iken peri, sihirli değneğini
Sinderella’ya dokundurmuş.
31
Sinderella kendini birden altın işlemeli, ipekten, pırıl pırıl
parlayan bir giysinin içerisinde bulmuş. O kadar güzel olmuş
ki peri bile kendisine hayran kalmış. Sinderella’ya:
- Hemen arabaya bin ve baloya git. Yalnız gece yarısı
olmadan geri dönmen lazım, çünkü gece yarısı büyü bozulacak,
demiş.
Sinderella hemen arabaya binerek baloya varmış. Sarayın
merdivenlerinden inerken balodaki herkes hayranlıkla
Sinderella’ya bakıp merakla onun kim olduğunu birbirlerine
soruyorlarmış. Üvey annesi ve kızkardeşleri de Sinderella’yı
tanımamışlar fakat kıskançlıkla onu izlemeye başlamışlar. Sinderella’nın
güzelliğini Prens de farketmiş, hemen yanına yaklaşıp,
- Lütfen benimle dans eder misiniz? Diyerek Sinderella’yı
dansa kaldırmış. Birlikte dans ederlerken Sinderella o
kadar mutluymuş ki zamanın nasıl geçtiğini anlamamış. Vakit
gece yarısını geçmek üzereymiş. Bunu farkeden Sinderella,
Prens’ten özür dileyip koşarak merdivenlerden çıkmış. Merdivenlerden
çıkarken ayakkabılarından biri ayağından çıkmış.
Sinderella aceleden ayakkabısını almadan arabaya binip eve
tam gece yarısı varmış.
Kapıdan girer girmez büyü bozulmuş, altın araba kabağa,
atlarla arabacı ise bir düzine fareye dönüşüvermiş.
32
Sinderella geçirdiği güzel geceyi düşleyerek uykuya
dalmış.
Ertesi gün baloya katılan herkes balodaki güzel kızı konuşuyormuş.
Kimse bu kızın kim olduğunu bilmiyormuş. Prens
de adını bile bilmediği bu kıza aşık olmuş ve her yerde onu
aramaya başlamış. Elinde ise bir ayakkabıdan başka, bu
kıza ait hiçbir şey yokmuş. Askerlerine emir vererek:
- Bu ayakkabı kimin ayağına uyarsa o kızı saraya getirin,
benim evleneceğim kız odur, demiş.
Prens’in askerleri hemen yola çıkıp ayakkabıyı genç kızların
ayağında denemeye başlamışlar. Fakat ayakkabı hiç
birisinin ayağına olmuyormuş.
En sonunda Sinderella’nın bulunduğu
eve varmışlar. Sinderella’nın kızkardeşlerinden
ayakkabıyı giymelerini
istemişler. Ne kadar zorlasalar da
ayakkabı ikisininde ayağına uymamış.
Bunun üzerine askerler, evde başka kız
bulunup bulunmadığını sormuşlar. Kızlar:
- Sinderella adında bir hizmetçimiz
daha var ama bu ayakkabının ona
uyması imkansız. Çünkü o baloya katılmadı.
Zaten bir hizmetçi parçasının
baloda ne işi olabilir ki, diyerek gülüşmüşler.
Askerler bunun üzerine hemen Sinderella’nın çağrılmasını
ayakkabıyı onun ayağında da denemeleri gerektiğini,
bunun prensin emri olduğunu söylemişler. Kızlar Sinderellayı
çağırmışlar. Niyetleri, ayakkabının onun ayağına olmadığını
görüp onunla alay etmekmiş.
Sinderella, askerlerin yanına gelip uzatılan ayakkabıyı
kolaylıkla ayağına giyivermiş.
33
Bunu gören kızkardeşlerinin şaşkınlıktan ağızları bir karış açılmış.
Prens’in askerleri, aradıkları kızın Sinderella olduğunu
anlamışlar.
Hemen Sinderella’yı alıp Prens’in sarayına götürmüşler.
Prens, Sinderella’yı görür görmez balodaki kız olduğunu anlamış.
Hemen düğün hazırlıklarına başlanmış. Kırk gün kırk
gece düğün yapılmış.
Sinderella ve Prens evlenmişler.
Sinderella evinden ve eski kötü günlerinden uzakta, mutlu
bir hayat sürmüş.

ben hepsindede olmak isterdim. bu arada kül kedisi masalını hatırlayamadım meltem,yardım et

Pamuk bende, cocuk masallari pdf dosyasi var. Orada KÜL KEDiSi SiNDERALLA diye geciyor ama bu Kül Kedisi baska bir hikaye mi acaba asi`ye sormak lazim:)

bilmem, bende orda karıştırdımm

evet ya aynıymıs...

…Kırmızı Başlıklı Kız…


Bir zamanlar küçük bir kız varmış. Annesi ona üzerinde kırmızı başlığı olan bir pelerin almış. Kız bu pelerini çok seviyormuş ve nereye gitse onu giyiyormuş. Bu nedenle de herkes ona Kırmızı Başlıklı Kız diyormuş. Bir gün “Kırmızı Başlıklı Kız!” diye seslenmiş kızın annesi. “Büyükannen hâlâ hasta. Hadi giyin de, ona yaptığım şu çöreği götür.” Kırmızı Başlıklı Kız da elbisesini giymiş, üzerine kırmızı başlıklı pelerinini geçirmiş, başlığı çenesinin altında sıkıca bağlamış ve yola çıkmış.



“Tavşan Ormanı’ndaki yoldan ayrılma sakın!” diye seslenmiş annesi arkasından. (Ormanın adı Tavşan Ormanıymış, ama içinde uzun zamandır bir tek tavşan bile yokmuş - neden olmadığını birazdan öğreneceksiniz.) “Ayrılmam anne,” demiş Kırmızı Başlıkıl Kız. Tam ormana girmiş, birkaç adım atmış ki, çalılıkların arasından bir ses duymuş. Yola birden bir kurt fırlamış. Kırmızı Başlıkıl Kız korkusundan az kalsın elindeki sepeti düşürüyormuş. Fakat kurt hiç de öyle düşmanca görünmüyormuş. “Nereye böyle küçük kız?” diye sormuş kurt.



“Büyükanneme gidiyorum,” demiş Kırmızı Başlıklı Kız. “Tavşan Ormanı’nın sonundaki ilk ev. Büyükannemin sağlığı pek iyi değil. Bu arada adım ‘küçük kız’ değil, ‘Kırmızı Başlıklı Kız.’ ” “Özür dilerim,” demiş kurt. “Bilmiyordum. Bak sana ne diyeceğim. Ben bir koşu gidip Büyükannene senin yolda olduğunu haber vereyim. Yalnız sakın yolda oyalanayım falan deme, olur mu? Başına bir şey gelmesini istemeyiz, öyle değil mi?” Kurt oradan hemen sıvışmış! Çünkü yakınlarda bir oduncu dolaşıyormuş. Eğer kızı hemen orada yerse, oduncunun kızın yardımına koşacağını biliyormuş. Kırmızı başlıklı Kız, çiçek toplayarak, kelebeklerin peşinden koşarak, kuş seslerini dinleyerek yolda ağır ağır ilerlerken kurt kestirmeden Büyükanne’nin evine varmış, kapıyı çalmış.



“Kim o?” diye seslenmiş içeriden yaşlı kadın. Kurt sesini değiştirerek, “Benim, Kırmızı Başlıkıl Kız,” demiş. “Çayın yanında yemen için sana çörek getirdim.” “Kapı açık güzelim,” diye seslenmiş Büyükanne. Kurt hemen içeri dalmış. Öyle açmış ki! Günlerdir hiçbir şey yememiş. Bu yüzden Büyükanne’yi çiğnemeden bir lokmada yutuvermiş. Biraz sonra Kırmızı Başlıkıl Kız Büyükanne’nin kapısını çalmış.



“Kim o?” diye seslenmiş kurt yumuşak bir sesle.
“Benim, Kırmızı Başlıklı Kız.”
“Kapı açık güzelim,” diye seslenmiş kurt. “İçeri girebilirsin.”



Kırmızı Başlıklı Kız bir an için tereddüt etmiş. ‘Büyükannemin sesi ne kadar da garip böyle?’ diye düşünmüş. Sonra büyükannesinin hasta olduğu gelmiş aklına ve kapının mandalını kaldırıp açarak içeri girmiş. Kurt, Büyükanne’nin geceliğini giymiş, onun başlığını ve gözlüğünü takmış yatakta yatıyormuş. Yorganı boğazına kadar çekmiş, içerisi karanlık olsun ve suratı fark edilmesin diye de perdeleri iyice kapamış.



“Elindekileri oraya bırak da yanıma gel canım,” demiş kurt.
Kırmızı Başlıkıl Kız çöreği yatağın yanındik küçük masanın üzerine koymuş, ama hemen kurdun yanına gitmemiş. Çünkü Büyükannesi bir tuhaf görünüyormuş.
“Kolların neden bu kadar büyük Büyükanne?”
“Seni daha iyi kucaklamak için!” demiş kurt.
“Kulakların neden büyük, peki?”
“Seni daha iyi duyabilmek için!” demiş kurt.
“Gözlerin neden kocaman, peki?”
“Seni daha iyi görebilmek için,” demiş kurt.
“Dişlerin neden sivri peki?”
“Seni daha iyi yiyebilmek için,” demiş kurt.



Bunu söyledikten sonra kurt artık daha fazla kendine engel olamamış ve yorganı bir tarafa atarak yataktan fırladığı gibi Kırmızı Başlıklı Kız’ı bir lokmada yutuvermiş. Sonra da karnı doyduğu için keyfi yerine gelmiş ve uykuya dalmış. Ama ne var ki kurt çok kötü horluyormuş. Evin önünden geçen bir avcı onun horultularını duymuş. Büyükanne’ye kötü bir şey mi oldu acaba, diyerek kulübeden içeri girmiş. İçeri girer girmez de orada neler olduğunu hemen anlamış. “Aylardır senin peşindeyim pis yaratık,” diye bağırmış avcı ve kurdun kafasına elindeki baltanın sapıyla vurmuş. Sonra da önce Kırmızı Başlıkıl Kız’ı, sonra da Büyükanne’yi dikkatle kurtun içinden çıkarmış. İkisi de sapasağlammış.



Büyükanne, Kırmızı Başlıklı Kız’ın ona getirdiği çöreği afiyetle yemiş. Kırmızı Başlıkıl Kız büyükannesine bir daha hiçbir kurdun sözüne kanmayacağına dair söz vermiş. Eve dönerken tavşanların saklandıkları yerlerden çıktıklarını görmüş. Tavşan Ormanı yine eskisi gibi tavşanlarla dolu bir orman haline gelmiş.